Grateful for?

 

ΓΥΡΙΣΕΕΕ!!

..ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΟΟΟΟΣ!!

..ΤΟ ΕΙΔΩΛΟΟΟΟ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ!

 ΑΧΑΧΑΧΑΧ! Ρε δεν είμαι καλά, το ζω μόνος μου και θα μου πεις γιατί όχι, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πως έχω τόση χαρά να γράφω κάθε φορά… Πως ενώ μου αρέσει τόσο πολύ να μπαίνω και να σας μιλάω από εδώ… ΑΡΓΩ ΠΑΝΤΑ! Τουλάχιστον πλέον δεν σας υπόσχομαι κάθε πότε θα γράψω, σας είχα απασχολήσει και με λίγο tik tok και λίγο youtube και ξεχαστήκατε κάπως. Αλλά είστε και οι πιστοί readers που θέλετε να διαβάζετε για να ηρεμεί η ψυχούλα και γι’ αυτό επέστρεψα εγώ μιας και σχεδόν όλοι πια ξέρουμε πως γράφω όταν σεκλετίζομαι.

 

 Έχω βάλει μια playlist στο youtube με Christmas oldies songs και έχει τον Jerry το ποντικάκι να κοιμάται όσο παίζει αυτό. Το κινητό μου κάνει ενημέρωση λογισμικού, ο καπουτσίνο μου ζεστός, γλυκός και με φουντούκι (κοινώς πάστα) δίπλα μου, το δέντρο που στόλισα να αναβοσβήνει και εγώ χουχουλιάζω στο κρεβατάκι μου με την κουβερτούλα για να σας γράψω. I know! Το ιδανικό.. Αλλά ψέμα, θέλω ένα ζευγάρι μπούτια να αράξω και να σας γράφω για να γίνει ιδανικό. Παρόλα αυτά μου αρέσει να σας μιλάω και να σας συντροφεύω, στο κρεβατάκι σας πριν τον ύπνο, το πρωί με τον καφέ σας, στο λεωφορείο που βαριέστε ή στην τουαλέτα που περνάτε προσωπικό χρόνο.

 

 Λοιπόν, θέλετε να μιλήσουμε για το πως τα καταφέραμε και επιζήσαμε δεύτερο χρόνο σερί από κόβιντ; Όχι; Θέλετε να πούμε πως έχουν τρελαθεί οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων μετά από τον ιό; Θέλετε να πούμε για το τι καταφέραμε μέσα στη χρονιά; Δεν ξέρω από που να το πιάσω μιας και δύο χρόνια τώρα τα πηγαίνω καλύτερα με τον εαυτό μου, αλλά κανείς μας με τους γύρω του. Εκτός από το γεγονός ότι μένουμε στάσιμοι –βέβαια μιλάω για μένα, κάποιος μπορεί να βρήκε τη δουλειά των ονείρων του ή τον γκόμενο που πάντα ήθελε-, δεν θεωρώ πως είμαστε και στα ίσια μας. Έχουμε αποξενωθεί πλήρως και βαριέμαι να μπαίνω και στη διαδικασία να το λέω κάθε φορά. Δεν μπορώ να καταλάβω ποια η ικανοποίηση του να μην χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου, το να σκέφτεσαι μόνιμα πονηρά, το να θες τον άλλον απλά για να περάσεις την ώρα σου κι όχι να χτίσεις σχέσεις. Δεν είναι βαρετό; Οι φιλίες δεν είναι ισχυρές όπως κάποτε.. Το κλίμα στη δουλειά είναι πιο ψυχρό. Οι σχέσεις.. δεν υπάρχουν! Όλα αυτά επειδή κλειστήκαμε στους εαυτούς μας και ξεχάσαμε να είμαστε άνθρωποι. Και αυτό είναι που θα ήθελα να αλλάξει με τη νέα χρονιά. Πέρυσι είχα πει απλά να ξεφύγουμε από τις καραντίνες, αλλά τελικά το πρόβλημα είμαστε εμείς. Δεν έχουμε μάθει στις αλλαγές και μετά την τόση στασιμότητα όλα φαίνονται περιστασιακά γι’ αυτό και δε δίνουμε βάσεις και χτίζουμε γέφυρες με γερά θεμέλια μεταξύ μας, γιατί μόνοι μας θεωρούμε πως θα καταρρεύσουν.

 

 Αλλαγή κλίματος, λοιπόν, διότι μας λείπει το χαμόγελο και ξέρετε πόσο πολύ προσπαθώ κάθε φορά για να σας φορέσω εγώ ένα τόσο που σας πάει να λάμπετε μαζί με τις ψυχές σας! Επανέρχομαι στα μπούτια που τα ‘χω καημό για το νέο έτος. Επίσης, χαμόγελα και αγάπη σε όλους και επειδή δεν αναφέρω τα λεφτά δεν σημαίνει πως δεν εύχομαι κι από αυτά (εδώ κανονικά μπαίνει emoji γέλιο με κλάμα). ΡΕ! Ειλικρινά είναι τόσο απλά και αυτονόητα αυτά που ζητάμε που έχουμε φτάσει σε σημείο να ευγνωμονούμε το ότι ξυπνήσαμε άλλη μία μέρα. Δηλαδή το ότι ζητάμε απεγνωσμένα να χαμογελάσουμε είναι σαν να σας λέω ότι πρέπει να πιούμε να νερό για να ζήσουμε. Το ότι πρέπει να χτίζουμε σχέσεις μεταξύ μας, ναι, χαίρω πολύ κι η Γη γυρίζει. Δεν ξέρω πόσο δύσκολο είναι να αναλογιστούμε το ότι πρέπει να ζήσουμε. Να βγαίνουμε, να γλεντάμε, να ψωνίζουμε, να μένουμε ταπί, να κάνουμε σχέσεις, να τρώμε τα μούτρα μας, να κλαίμε, να ξανακάνουμε σχέσεις, να πηγαίνουμε σινεμά, να δείχνουμε εμπιστοσύνη και πάνω από όλα να είμαστε ευτυχισμένοι. Εν τω μεταξύ μία που σκεφτόμουν τόσα πράγμα και μία που ηρέμησα επειδή πάλι σας γράφω.

 

 Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον περισσότερο από όσο νομίζουμε, Μας λείπουν κάποιοι άνθρωποι από τη ζωή μας γιατί ίσως κάποιες αγκαλιές κουμπώνουν καλύτερα με αυτούς, μα αυτό δε σημαίνει πως η ζωή σου σταμάτησε ή εξαρτάται μόνο από έναν άνθρωπο. Ξεκινάμε γλυκά μου μίνιονς και βλέπουμε για ποια πράγματα στη ζωή μας είμαστε ευγνώμων. Δε χρειάζεται να μανουριάζουμε μόνοι μας, η ζωή συνεχίζεται κι είναι πολύ μικρή για να στεκόμαστε σε ανθρώπους, δουλειές και καταστάσεις που δε μας κάνουν χαρούμενους. Να ξέρετε πως εσείς δε χρειάζεται να κάνετε τίποτα. Θα τους έρθουν όλα από εκεί που δεν το περιμένουν. ΕΛΑ ΚΑΛΑ! Άλλα ξεκινήσαμε να λέμε αλλού καταλήξαμε, αλλά μας νοιάζει; Όχι. Πήραμε άλλο ένα μάθημα σήμερα; Ναι. Θα βγούμε πιο σοφοί στην κοινωνία; Μην απαντήσετε.

 

 Κλείνω λέγοντας πως με τη νέα χρονιά και βασικά για να μην το καθυστερούμε, με το Δεκέμβρη μιας και είναι ο καλύτερος μήνας για να κλείσει το έτος που υπάρχει η καλύτερη γιορτή του χρόνου.. εύχομαι σε όλους αγάπη, αγκαλιές, μπούτια να αράζετε, πολύ σεξ, αφθονία πλούτου εσωτερικού και υλιστικού και χαμόγελα με υγεία! Κανονικά τώρα πρέπει να ανοίξω σαμπάνια και να πω ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος αλλά θα συνεχίσω να χουχουλιάζω μιας και η παρέα σας με ηρέμησε. Εσείς τι θέλετε με το νέο έτος;

Until next time,

kisses & hugs

xxx

♥