Πίνοντας μια κούπα καφέ.

 Είναι περίπλοκο το πως κυλάει η ζωή.. Πολλοί λένε πως η ζωή είναι σαν μια κούπα καφέ. Εγώ πάλι λέω ότι η ζωή μας σώζεται από μια κούπα καφέ. 

Ας το πάρουμε, όμως, από την αρχή!

 Είμαι στον καναπέ μου πίνοντας καφέ και σκέφτομαι ότι άλλοι δύο μήνες πέρασαν νερό. Ο κύκλος του καλοκαιριού κλείνει (#THANKGOD) και σιγά σιγά μπαίνουμε πάλι σε μια ρότα. Έφτασε ο Σεπτέμβρης, ο μήνας της αλλαγής, της οργάνωσης.. οκ οκ εγώ τώρα θα βγω διακοπές και θα εκδικηθώ όσους μου έτριβαν στη μούρη τις καλοκαρινές τους διακοπές. Μάλιστα έφαγα τόσο πολύ, δεν πήρα γραμμάριο και θα βγω στην παραλία.. χωρίς το 6 pack το τέλειο, το σένιο, αλλά τουλάχιστον αδύνατος! ΖΗΛΕΨΤΕ! 

 Anyway, για πείτε μου πως περάσατε αυτό το καλοκαίρι. Αναρωτηθήκατε αν ξεκουραστήκατε, αν καταλήξατε κάπου για τη ζωή σας, τι θα κάνετε το χειμώνα που έρχεται κ.ο.κ.; Όχι τίποτα άλλο, αλλά οι τελευταίες μέρες μιας περιόδου που κλείνει, πόσο μάλλον του καλοκαιριού, σε κρατάνε σε μια κατάσταση κατάθλιψης. Δεν ξέρεις τι γίνεται με σένα, σε παίρνουν τα ζουμιά χωρίς να έχεις κάποιο συγκεκριμένο λόγο και γενικά είσαι μουδιασμένος και κουρασμένος. (Πωωωωω γ@@ω την τύχη μου, είναι κάτι κωλόπαιδα απ'έξω και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Τέλος παντων.. ΦΥΓΕ ΚΑΛΟΚΑΡΙ! ΦΥΓΕ ΖΕΣΤΗ! ΦΥΓΕΤΕ ΙΔΡΩΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΕ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΜΗ!

 Λοιπόν, σίγουρα στη ζωή σας έχετε αναρωτηθεί τι στο καλό συμβαίνει με τα ψυχολογικά σας. Δύο πράγματα έχουν ακούσει όλες μας τι ψυχικές διαταραχές και τα πιο κρυφά μυστικά μας. Το ένα είναι το μαξιλάρι. Το ποτίζουμε πιο συχνά κι από τις γλάστρες στο μπαλκόνι. Αν είχε στόμα να μιλήσει θα μας είχε κάνει ρόμπες. Το δεύτερο, είναι ο καφές. Πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που μας ανοίγει τα μάτια καθημερινά και χάρη σ'αυτόν ξεκινάμε και μιλάμε. Αν έπρεπε να μιλήσουμε για την αξία του καφέ θα μας έπαιρνε μέρες γι'αυτό και θα το προσπεράσω και θα επικεντρωθώ στα προβλήματα που μας καίνε. 

 Οι άνθρωποι είμαστε αυτοκαταστροφικοί. Πάντα θα ανησυχούμε όταν όλα πάνε καλά και θα είμαστε ήρεμοι όταν πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Παιδιά μη με ρωτάτε, το έχουμε στη φύση μας το να θέλουμε το κακό μας. Πόσες φορές, αγαπητοί μου αναγνώστες, είμαστε σχετικά καλά στη ζωή μας κι από το πουθενά μας πιάνουν τα υπαρξιακά μας; Νιώθουμε πως δε μας αγαπάει κανείς, πως δεν αξίζουμε τίποτα κλπ κλπ. Φάσεις είναι όλα όμως στη ζωή και περνάνε. Εσύ γλυκό μου minion είσαι αυτό που θα βάλει ένα τέλος σε όλο αυτό. Ρίξ'το σε ταινίες, σειρές, φάε σαβούρες, μίλα με φίλους, κάτσε μόνος σου και γράψε, βγες να το κάψεις.. Χίλια δυο πράγματα κι εμείς οι ηλίθιοι οι άνθρωποι θα πιαστούμε από ένα μικρό πραγματάκι και θα πνιγούμε μέσα σε αυτό. Πάρτε μπρατσάκια, σωσίβια και φλαμίνγκο και κολυμπήστε να σωθείτε. 

 Ξεκινήστε όμορφα το χειμώνα σας, κάποιοι από εσάς γυρνάτε στα σχολεία, κάποιοι στα πανεπιστήμια και κάποιοι στις δουλειές σας.. Be classy & sassy! 

 Φιλάκια minions, κάτι μου λέει ότι θα έχει ενδιαφέρον και αυτός ο χειμώνας..

θα περιμένω νέα σας,

until next time,

kisses & hugs ♥

xxx

 P.s. Από την επόμενη φορά θα είμαι πιο σαρκαστικός, θα γυρίσω πιο ξεκούραστος και θα κάνω ένα σωστό come back! (αυτές τις μ@@@ιες να μην έλεγα..)