Το γνωστο "F#!@k Distance!"

 "Η απόσταση είναι τόσο μικρή όταν ο άλλος σημαίνει τόσα πολλά.."

"Και τί δε θα 'δινα για να ήσουν εδώ!"

 "Ζηλεύω τόσο πολύ τους ανθρωπους που μπορούν και σε βλέπουν κάθε μέρα!"

 Ναι σας ξέρω, το μυαλό σας κατευθείαν πήγε μόνο στο ερωτικό κομμάτι.. Πατήστε ένα pause, όμως, να σκεφτούμε τις φράσεις ένα λεπτό. Αυτές τις φράσεις που τις χρησιμοποιούμε κάθε μα κάθε μέρα όσοι έχουμε κάποιο άτομο μακριά μας. Ναι ίσως οι προτάσεις που επέλεξα κι εγώ να αγγίζουν πιο πολύ τον ερωτικό τομέα, ίσως γιατί αυτός είναι που πονάει περισσότερο. 

 Καθημερινά προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με άτομα μακριά από εμάς. Μας λείπουν.. λείπουν από την καθημερινότητά μας και τρέχουμε κάθε βράδυ στο skype να τους πούμε τα νέα μας. Να κοιμηθούμε με το laptop αγκαλιά νομίζοντας ότι αγκαλιάζουμε τους ανθρώπους μας. Μια φίλη μου (μεγαλύτερη από εμένα ηλικιακά, αλλά ας μην πιάσουμε το θέμα εγκέφαλος) το είχε βιώσει σε άσχημο βαθμό κάποτε.. Μάλιστα ήταν η περίοδος που άρχισα να τη γνωρίζω, αλλά ήταν αν όχι ερωτευμένη για να μην είμαι και απόλυτος.. τρελά ενθουσιασμένη! Συνέβησαν τόσα πράγματα εκείνη την περίοδο της ζωής της που είχε ανάγκη τον άνθρωπό της και δεν μπορούσε να τον έχει. Δε θα παρλαπιπιάσω άλλο για την κοπεγιά, απλά θέλω να καταλήξω στο ότι τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής σου εσύ τους ορίζεις. 

 Ας πιάσουμε το φιλικό κομμάτι. Εδώ θα πάρω θέση εγώ. Αυτό δε σημαίνει οτι στο ερωτικό κομμάτι είμαι απών, απλώς με άγγιξε η ιστορία αυτή και είπα να την αναφέρω. 

ΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΣΥΧΝΑ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ! Είναι η δύναμή μου, το στήριγμά μου, οι άνθρωποι που ποτέ μα ποτέ δε με άφησαν αβοήθητο. Καλύτερη οικογένεια από αυτούς δε θα μπορούσα να έχω και καλύτερους ψυχολόγους (την αλήθεια μου θα την πω). Είναι πολλοί..πάααρα πολλοί, μα ο καθένας ξεχωριστά είναι τόσο ιδιαίτερος. Σπαστικός, λογικός, συναισθηματικός, χαζός, αφηρημένος, ανδιοτελής, γλυκός, πρόσχαρος, κομπλεξικός, παντογνώστης, ψυχολόγος, ψυχαναγκαστικός, χιουμορίστας.. Σας στέλνω αγάπη βλαμμένα!♥ Να το πάλι με κάνετε και το γυρνάω στο μελό κάθε φορά. Σιγά σιγά τους μαζεύω εδώ που είμαι, αλλά να σας πω την αλήθεια, χαίρομαι αυτή τη χαρά της απόστασης που και που. Έχω να δω την κολλητή μου πόσο καιρό (που έχει αποφασίσει να πεθάνει πάνω από το ζελ στα νύχια που βάζει στην Κέρκυρα) και χαίρομαι τριπλά όταν τη βλέπω από το να τη ζούσα καθημερινά μαζί μου. Η άλλη, η ψυχολόγος μου ήρθε εδώ, πρέπει να τρώω το μπινελίκι μου καθημερινά αλλιώς δε στρώνω κώλο κι εγώ!

ΠΑΡΑΛΗΡΩ! Και το κακό είναι ότι μου το επιτρέπετε. Να ξέρετε πως η απόσταση είναι πανδύσκολη, αλλά έχει και τα καλά της. Ξεχωρίζεις τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου, γίνεσαι υπομονετικός κλπ κλπ. Θέλω πολύ να ακούσω τις δικές εμπειρίες minions! Να έχετε έναν όμορφο χειμώνα και να είστε όσο πιο πολύ υπομονετικοί γίνεται, γιατί τώρα με το τσουχτερό κρύο έχουμε περισσότερο ανάγκη τις αγκαλιές και το πουπουλένο πάπλωμα δεν είναι τόσο ζεστό τελικά..

 Until next time,

have fun minions!

xxx