Λάθος Στιγμή

 Εκεί που νομίζεις, λοιπόν, πως πάνε όλα ρολόι. Έχεις κάνει τις αλλαγές σου, περιμένεις άτομα πως και πως, έχεις κάνει τις κατάλληλες προετοιμασίες.. ξαφνικά ξεσπάει το αναπάντεχο.
ΓΡΙΠΗ! Αυτή η σιχαμένη που σου καταστρέφει κάθε σχέδιο που έχεις κάνει γι' αυτό το "ΠΕΡΟΧΟ" τριήμερο. Νιώθεις το κεφάλι σου μουδιασμένο λες και χτυπάνε κινέζικα γκονγκ δίπλα από το αυτί σου. Η μύτη σου να τρέχει σαν καταρράκτης, το λαιμό σου να τον γδέρνουν τριαντάφυλλα με αγκάθια και τα κόκαλα σου λες και τα έχεις χτυπήσει με βαριοπούλα. Το χειρότερο όμως είναι να είσαι μόνος σου μέσα σε όλο αυτο. Γιατί φυσικά είσαι σε ένα ξένο μέρος μακριά απο τους δικούς σου και όλοι οι υπόλοιποι έχουν καταστρώσει τα χειρότερα σχέδια.. ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ! 

 Όλοι είναι μαζεμένοι με την οικογένεια τους κι εσύ μόνος σου κάθεσαι και κοπανιέσαι στο κρεβάτι επειδή τα νεύρα σου έχουν γίνει κρόσια. Προσπαθείς να κάνεις το χρόνο σου πιο εποικοδομητικό, αλλά τίποτα δεν έχει νόημα. Πόσο μάλλον όταν αφορά εμάς τους υποχόνδριους που δεν μπορούμε να είμαστε μόνοι ούτε όταν ειμαστε άρρωστοι (διότι κάνουμε την τρίχα τριχιά και νομίζουμε ότι ψοφάμε), ούτε όταν έρχεται μια οικογενεική μέρα κι εσύ είσαι μόνος. Ας ειμαστε ρεαλιστές δεν μπορούμε τους γονείς μας ώρες ώρες αλλά όταν έρχονται τέτοιες μέρες δεν μπορούμε και μόνοι. Βέβαια, όλοι θα προτιμούσαμε οι γονείς μας και οι γονείς των φίλων μας να είναι τόσο καλοί φίλοι που θα περνούσαμε όλες τις γιορτές μαζί, για να γελάσουμε, να γίνουμε ντίρλα και να σχολιάσουμε το λάθος φουστανάκι της θείας Βούλας που αποφάσισε να το συνδυάσει με ένα λάθος κοκαλάκι για να πιάσει τα μαλλιά της και την υπερπαραγωγή γούνα της από πάνω. Φυσικά ξέρουμε πως ακόμα και μόνοι μας που είμαστε όλο και κάποια σανίδα σωτηρίας θα βρεθεί, αλλά το θέμα είναι μη μείνουμε με την ελπίδα. Διότι, τι γίνεται τότε μίνιονς;